Van Kiribati naar Amerika -> DISNEY!

Bula!

Hoe gaat het met jullie allemaal?
Wij zijn gisteren aangkomen in Fiji. Het is fijn als je vanaf het vliegveld precies weet waar je naar toe wilt: we zijn dus lekker naar ons vaste plekje gegaan waar we de vorige keer ook zijn geweest. Horizon Backpackers. Omdat de dorms (kamers waar je met meerdere mensen slaapt) vol zaten kregen wij voor de zelfde prijs een 6-persoons kamer voor ons alleen! Inclusief tv (jammer van die storende zenders) en een bed met een lekker zacht matras. Na een nachtje lekker slapen zijn we nu dus helemaal klaar voor AMERIKA!

Eerst willen we jullie mee terug nemen naar Kiribati, waar een paar geweldige laatste dagen hebben gehad:
Op zaterdag was er voor ons een afscheid georganiseerd. Alle leerraren, kinderen en zelfs enkele ouders waren gekomen om ons gedag te zeggen, zingen en dansen. :) De ouders hadden gezorgd voor een uitgebreide lunch wat wij heel erg konden waarderen. Voor sommige ouders is het namelijk soms zelfs moeilijk om de eigen kinderen iedere dag weer te voeden. Ook hebben we van de ouders en kinderen een kado gekregen: een grote doos met allerlei souveniers die handgemaakt zijn door Kirbati-inwoners. Echt leuk! Wij hadden ook een verrassing voor de kinderen; lollies en een lokaal mango-snoepje voor iedereen. (Wij waren van dit snoepje niet echt kapot..!) Zij vonden het in ieder geval heel lekker! Ook hebben we nog een laatste keer in de maneschijn met de kinderen gedaan, de gebaren bij dit liedje blijven ze leuk vinden. We stonden de hele ochtend in het middelpunt van de belangstelling. Soms gaf ons dit een beetje een ongemakkelijk gevoel, maar alleen het gebaar vonden we al onzettend leuk.

Na het afscheidsfeest moest er toch nog even gewerkt worden: op het 'schoolplein' hebben we een springveld en dambord geschilderd. Samen met de nieuwe buitenspeelmaterialen is er nu voldoende speelmogelijkheid voor alle kinderen met hun verschillende handicaps. We hebben met Linda afgesproken dat zij verder voor ons stelten laat maken en een wip. De kinderen speelden maandag meteen volop met alle nieuwe spulletjes. Die blije gezichtjes zeggen dan genoeg!!

Na het werken was er nog een uitnodiging van de leerkrachten om te gaan stappen 's avonds. Iets waar we geen nee op konden zeggen. Zo stonden de leerkrachten dan om 20.00 uur - nederlandse tijd - klaar! Na een maand leven volgens Kiribati-tijd vonden wij dat we nu voor 1x toch wel op tijd konden zijn allemaal! Toch waren de twee mannen vergeten over onze manieren in Nederland.. we zijn dus vertrokken met Benga en haar verloofde en Teta. Zij werken in de klas met dove en blinde kinderen.
Eerst zijn we in Betio naar het theater gegaan waar we een filmpje hebben gekeken. De film was echt te flauw voor ons. Toch was het grappig omdat alle locals de hele film helemaal in een scheur lagen. Daar moesten wij dan weer om lachen! Wat een gekkies!
In de Kiribati-disco werken de dansregels wat anders: een man komt je hier uitnodigen voor een dans. Dit kan je dan eigenlijk niet weigeren omdat je dan onbeleefd bent. Na een paar dansen waren we het dan ook echt goed moe. Er staan hier namelijk geen honderden, maar als je geluk hebt tien mensen op de dansvloer. We hadden dus (te) veel bekijks. De muziek was een beetje Barbie-girl/tienerdisco achtig. Ook niet helemaal onze stijl. We hebben wel heel veel moeten lachen om dit hele gebeuren met de leerkrachten. Zij vonden het natuurlijk prachtig om ons te zien stuntelen met de mannen die alleen het engelse woord 'sexy' kenden.
Omdat de bussen hier tot ongeveel 11 uur rijden moesten we achter in een truck naar huis. Daar zaten we dan, met een vrieskist, 20kg rijst en onze uitgaansmaatjes. Zij wilden ons per see naar huis brengen, lief! We vonden dit wel een leuke ervaring, toch kwamen we er al snel achter dat het minder confortabel was dan verwacht.. vooral als je nodig naar de wc moet!! :D

Heel onverwachts hadden ook de leerkrachten zelf nog een afscheid voorbereid. We werden maandag naar de engelse workshop gelokt. We zouden hier maar een half uurtje hoeven te zijn om onze gemaakte materialen te presenteren. Niets was minder waar: er was een diner gemaakt door de leerkrachten! We hebben weer een hele avond samen gezongen, gedanst en gelachen. We moesten stiekem toch wel een traantje wegvegen. Wat super lief dat ze ons zo uitgebreid wilden bedanken!

Afgelopen dinsdag was dan echt onze dag van vertrek. We wilden op school nog even gedag gaan zeggen. De leerkrachten hadden echter een ander plan: de school zou eerder stoppen en met de twee schoolbussen zouden ze naar het vliegveld komen met alle kinderen om ons uit te zwaaien. Nou.. jullie snappen dat wij het niet meer hadden! We hebben alle kinderen nog persoonlijk vaarwel kunnen knuffelen en lekker met de leerkrachten kunnen kletsen. Super!

Eenmaal in het vliegtuig ervaarden we een heel gek gevoel. Het is zo maf dat het ene moment je heel rot voelt om te moeten gaan en als je dan eenmaal in het vliegtuig zit je dit weer heel snel afsluit voor jezelf. Misschien dat we dit een beetje hebben ontwikkeld tijden het reizen. Het haije zeggen blijft moeilijk, maar het blijft niet meer zo lang vreemd voelen.
Daarbij hebben we ook al weer heel veel zin in Disneyland!!! :)
En we zitten met ons hoofd natuurljik ook stiekem steeds meer bij de 15e > onze aankomst op schiphol.

Vanavond vliegen we naar Los Angeles waar we morgenvroeg aankomen. Vanuit het vliegveld gaan we meteen naar een hostel dicht bij Disneyland. We gaan daar lekker even uitwaaien in alle achtbanen en attracties!

We proberen na Disneyland weer foto's op de site te zetten. Hier op de computer is er namelijk geen aansluiting voor de camera.

Geniet allemaal van jullie zomervakantie, en tot over een dikke twee weekjes!

Liefs, kusjes, knuffeltjes xx
Eefje en Sanne