Onze eerste week op Kiribati..

Mauri lieve familie, vrienden, meesters, juffen en schoolkinderen!

Na al het rondreizen zijn we nu eindelijk aangekomen op Kiribati waar wij de komende maand vrijwilligers werk doen voor The School For Disabled.

Maandag zijn we aangekomen op Tarawa. Op het vliegveld zijn we opgevangen door Linda en John, de mensen waarbij we de komende maand mogen slapen. Om het eiland en de school te leren kennen hebben we de eerste twee dagen rondleidingen gehad. John heeft ons meegenomen in zijn busje en ons vanalles verteld over het eiland zodat wij ook de weg kunnen vinden hier. Eigenlijk bestaat het eiland uit 1 lange weg. Het is super mooi hier te rijden omdat je aan de ene kant van de weg de oceaan ziet, en aan de andere kant de lagoon. Tropischer kan toch niet :).

Onze eerste dag op school werden we voorgesteld aan alle kinderen. Zij deden verschillende dansjes voor ons en ze zongen liedjes. Daarna, we hadden het kunnen weten, moesten wij natuurlijk ook een kleine act doen! In de manenschijn en de zevensprong vielen erg goed in de smaak!

Op school is nu nog een vrijwilligster: Robyn, zij heeft sinds kort een baan op de school en woont hier voor de komende twee jaar. Ze komt uit Australie. Samen met haar proberen wij het onderwijs aantrekkelijker te maken voor leerkracht en leerling. Aan de leerkrachten geven wij workshops om ze kennis te laten maken met deze nieuwe manier van leren.
Onze doelen voor de komende maand zijn:

* het engels-onderwijs aantrekkelijker maken door ondersteunende materialen.
Dit is nodig omdat de lessen engels nu alleen maar vanaf het bord worden gegeven. Wij maken kaarten waardoor kinderen in spelvorm meer bezig zijn met de betekenis en bedoeling van een engels woord. Voorbeelden en foto's hiervan krijgen jullie te zien zodra de materialen klaar zijn.
* een database maken met hierin alle belangrijke informatie van het kind. Zodat de leerkrachten weten wie ze in de klas hebben en beter kunnen inspelen op persoonlijke behoeften en het niveau van de kinderen.

Daar zijn we dus wel even zoet mee!

Verder gaat het hier prima met ons. We hebben een fijne slaapplek in het kantoor van Linda en John. Dit is een tweede huis van hen. Zo hebben we dus ook een badkamer en keuken. Wat een luxe!
Ook worden we al helemaal betrokken in het sociale gebeuren op het eiland.. Iedere zaterdagmorgen gaan wij naar de weefles waar we nu aan het leren zijn een placemet te weven. Iedere woensdagavond gaan we naar de Hash, dit is een wandelclub. We wandelen maarliefst een minuut of 20 en drinken dan gezellig wat of gaan uit eten. Dit is vooral een sociale aangelegenheid. (sorry Henk, het is niet zo als jouw conditietrainingen!:))

Deze week is het Independence Week. Dat betekent dat de kinderen vrij hebben van school. Er is een vol programma gedurende de week. Iedere dag is er vanalles te doen, zoals danswedstrijden en sportdagen. Tussen al het werken door, kunnen we er dus soms even lekker tussenuit! Leuk om zo wat meer van de cultuur te leren kennen.

Gisteren was een beetje een raar dagje omdat Sanne flink ziek was. Dat betekende een hele dag slapen en veel naar het toilet rennen. Om niet verveeld te raken is Eefje met twee meiden van de familie naar een danscompetitie van de basisscholen geweest. In drie groepen werden er om de beurt optredens gegeven voor een jury. Dit was heel leuk om te zien. De ouders waren trots, en de kinderen vooral erg gespannen!

We vinden het fijn om weer wat ritme in een week te hebben. Zo staan we iedere ochtend om 7 uur op. Om 8 uur staan we klaar voor de schoolbus die ons op komt halen. De school duurt van 9 tot 2 uur 's middags. De kinderen krijgen 4 lessen. Engels, Kiribati, wiskunde en cultuur. Iedere dag beginnen de leerkrachten met een ochtendgesprekje en liedjes. Liedjes zingen en dansen vinden de kinderen heel erg leuk.

Om 2 uur vertrekken we weer naar huis waar we even rusten, wat drinken en werken aan onze doelen. Meestal gaan we op tijd naar bed, de hitte en alle indrukken maken ons nogal moe.
Aankomende zaterdag is het Independence Day. Alle schoolkinderen lopen dan in een stoet om te vieren dat Kiribati onafhankelijk is. Ook onze kinderen lopen hier een stuk aan mee!! Wij zijn natuurlijk ook van de partij..

Gelukkig hebben we internetmogelijkheid bij ons in het huisje. Zo blijven we, zo ongelofelijk ver van huis, toch nog steeds op de hoogte. Bedankt voor alle lieve en leuke berichtjes!! Leuk dat jullie allemaal zo betrokken zijn :)

Liefs, knuffels en een kus van ons